About sunset amid the tired presence of objects

an expecting eye watching the volume of time

                                                                ( sohrab Sepehri )

 دم غروب ، ميان حضور خسته اشيا
نگاه منتظري حجم وقت را مي ديد.

                                   (سهراب سپهری )

 

                                        

 

دل غروب از ابرهای بیمار آسمان
چرکین نشسته است

نگاه کن خورشید
چگونه فاش میکند
سیاهی زمین را در ابر

نگاه کن
چگونه زمینیان بی ایمان
ترسیم کرده اند سیاه را
در سرنوشت ابرهای سپید ناز

نگاه کن
از ورای این ابرها بی هویت
آسمان و خورشید را
زیبا تر از خیال و ترسیم آدمی


نگاه کن
که زشت کاری من و تو
بر زمین و آسمان
در کنار زیبایی ها تحقیر میشود


و من چنین است که ایمان میاورم
به زیباترین زیبایان

به او که عشق را به من می بخشد
تا از دریچه کوچک قلبم
یک پنجره به عالم هستی
بروی تمامیت زیبایی ها
و هستی عالم گشوده شود

نگاه کن
چگونه غروب با سپیده دمان
در رقابت است

چه لذتی است وقتی غروب را مینگرم
و با شوق دلبریش عاشقانه به رویا میروم

                               شعری از پریسا ـ ب ( شاعره )  در باره عکس

                           ------------------------------------------------------------------------------              

 این تصویر هنگام بازگشت از تبریز به تهران در سال ۱۳۷۶ از داخل قطار گرفته شده است .