میان حجم سنگ ها
تقدیم به دوست و استاد عزیزم دکتر داود محمدی
♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫
میان حجم سنگ ها
آن روز که تاش قلم تیره بود
سبز ایستادی
به کدامین باور اما
خیره به بی ابری آسمانی؟
(شعری از نازلی حقانی پرست در توصیف عکس )
--------------------------------------------------------------
تصویر مرتبط :
هجوم
هيچ چيز مرا از هجوم خالي اطراف
نمي رهاند .
سهراب سپهری ( از مجموعه مسافر )
Nothing frees me from the silent onrush of the surroundings
Sohrab Sepehri ( traveller )
------------------------------------------------------------------------------------
عکسهای مرتبط :
صبح خواهد شد
و به اين كاسه آب
آسمان هجرت خواهد كرد
سهراب سپهری از مجموعه حجم سبز
Morning shall break
The sky will migrate
With this cup of water
Sohrab Sepehri ( green space )
♣ ♣ ♣♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣♣ ♣ ♣ ♣
زیر خط های غرور
همه هستی من
شده در رابطه با انسانها
یک درخواست
همه رهگذران میدانند
میشناسند مرا
مثل یک فاصله ای میماننم
بین انسان بودن
تا هیچ شدن
وکسی نیست که من ؟
بتوانم آیا
که به او رحم کنم ؟
یا به او اخم کنم
ندهم آنچه که او خواسته بود ...
من چنان رهگذران
یک نفس من بشوم .
زیر خط فقرم
زیر خط های غرور.
من سرم کج باید
وکسی نیست بداند آیا ؟
این چنین غربت درد آور را ؟
و کسی نیست بخواهد که بداند من را
من کیم
درخاک وطن
من چرا هیچ شدم ؟
زیر هربار نگاه میشود آب دلم
مردمان هیچ بپندارندم
اما من
منم آن کس که گرفتارشده
از غم بی کسی آوراه شده
مهربانی ها نیست
روح سرگردانم
ز ترحم بیزار .
همچو من
خسته و دیوانه شده .
هستیم هیچ شده .....
مثل معتادانم
میکنم گریه گهی
تا به پولی برسم
وکسی نیست بگوید چه کنم
عقل من کوتاه است
آی ای مردم خوب
من در اینجا تنهام
و نیازم شاید
صدقه خوردن نیست
و نیازم
شاید دستی باشد که مرا ناجی راهی بشود ..........
از خانم پریسا بصیری در باره عکس
-------------------------------------------------------------------------------
عکسهای مرتبط :
دست هامان نرسیده است به هم ... از دل و دیده گرامی تر هم آیا هست؟
- دست ، آری ز دل و دیده گرامی تر : دست!
Your hands delivered me the green stalk of a message
( sohrab sepehri )
دست‌هايت ، ساقه سبز پيامی را می‌داد به من
( سهراب سپهری )
♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣
دست هامان نرسیده است به هم...
از دل و دیده گرامی تر هم آیا هست؟
- دست ، آری ز دل و دیده گرامی تر: دست!
زین همه گوهر پیدا و پنهان در تن و جان ، بی گمان دست گرانقدر تر است.
هرچه حاصل کنی از دنیا دستاورد است!
هرچه اسباب جهان باشد در روی زمین، دست دارد همه را زیر نگین، سلطنت را که شنیده است چنین؟!
شرف دست همین بس که نوشتن با اوست، خوش ترین مایه ی دلبستگی من با اوست.
وه چه نیروی شگفت انگیزی ست ، دستهایی که به هم پیوسته است!
به یقین هر که به هر جای درآید از پای ، دستهایش بسته است!
دست در دست کسی داری اگر ، دانی ، دست، چه سخن ها که بیان می کند از دوست به دوست،
لحظه ای چند که از دست طبیب ، گرمی مهر به پیشانی بیمار رسد، نوشداروی شفابخش تر از داروی
اوست.
دست گنجینه ی مهرو هنر است : خواه بر پرده ی ساز، خواه در گردن دوست، خواه در یاری نابینایی،
خواه در ساختن فردایی...
آنچه آتش به دلم می زند هر دم، سرنوشت بشر است.
داده با تلخی غم های دگر، دست به هم!
بار این درد و دریغ است که ما،
تیرهامان به هدف نیک رسیده است ولی ، دست هامان نرسیده است به هم...!
از "فریدون مشیری" از طرف صدف
♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣
در هر خط دستانت
جای پای روزگار مانده است
دستهایت که هستی تو در آن موج میزند
دستهایت که کتابچه خاطرات توست
دستهایت که نگین عقیقش
پیوند به اصالت است
دستهایت
دستهای مهربان تو
که جون آینه زندگی است
دستهایت را
بیشتر از همیشه دوست میدارم
و جقدر دلم میخواست
که دستهایت
در دستهای کوچک من گرم میشدند
از پریسا ـ ب ( شاعره ) در باره عکس
♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣
میکنم بر دست این انگشتران
تا فروشم چند تایی بهر نان
کاش دستانم جوانتر میشدند
تا خریداران فراوان میشدند
بی کسم بی خانه و کاشانه ام
بی نصیب آواره و آزرده ام
آی ای آزادگان پر توان
بر من مسکین نبودید مهربان
میکشم هر لحطه یک آهی بلند
دارد این دل داستانهایی ز بند
من کشیدم دردها از دوستان
من که خود بودم زمانی دل ستان
دردها را من چه آسان یافتم
ناخرد بودم که دل میباختم
من پشیمانم پشیمانی چه سود
روزهایم رفت و شد عمرم چو دود
نوشته برای فروشنده انگشتر
از خانم پریسا -ب
-------------------------------------------------------------------------------
تصویر از دست فروشی است که در کنار خیابان جهت ارائه کالایش ( انگشترها ) از انگشتان دستش به عنوان ویترین و گالری استفاده کرده است .
آغوش گشودن ♣ ♣ ♣♣ ♣ ♣ ♣
درخت ها
در آغوش سرد کوه
بی برگ
بی جوانه
بی بار
تا آسمان میروند تا دور دور .
آنان
چو مردگان
عریان ،
خالی
از نشانه های بهار ،
تنها ، و نا امید
میشمارند روز ، روز.
شعری از خانم پریسا . ب (شاعره ) در باره عکس
♣ ♣ ♣♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣ ♣♣ ♣ ♣ ♣
نگاه کن در آغوش سرد کوه
ویرانه گشته ام
نگاه کن
که هستم اما چو هیچ ها
در سزمین پوج کوه ها
افسانه گشته ام
نگاه کن
از یاد برده ام حتی بهار را
حتی صدای بلبلی از راه دور را
در هستی پاییز ادغام گشته ام .
نگاه کن تصویر آواز سرد را
انجا که میتوان شنید حتی سکوت را
در دام سنگ ها بیچاره گشته ام .
نگاه کن
شاید ،
به معنی غربت برسانی
تو هوش را .
اینسان ، به معنی واژه مغلوب گشته ام
شعری از پریسا .ب شاعره خانم در باره عکس
میان حجم سنگ ها
(نام عکس از شعر خانم حقانی پرست انتخاب شده است )
برداشت شما از این عکس چیست ؟
♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫
میان حجم سنگ ها
آن روز که تاش قلم تیره بود
سبز ایستادی
به کدامین باور اما
خیره به بی ابری اسمانی؟
(شعری از نازلی حقانی پرست در توصیف عکس بالا)
♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫
تک درختی پشت سنگ ها
سر بر آورده بسوی خورشید
میبالد به لطافت
به هستی و زیبایی خویش
سنگ زیبا اما ساکت و سرد به خود میگوید
سالها میمانم
من چنین ساکت و سرد
با غروری که درخت آنرا نتواند دریافت
باد خم میکند هرشاخه او
ابرها میگریند برگها میریزند
اما من
گرچه غمگین و دلسردم از رنج درخت
آسمان مینگرم
باد را مینگرم عاجزانه دورمن میچرخد
اما پشت من خم نشود
من ، چنیین پیر و کهن
از دیدن زیبا ی چنین سبز درخت خوشحالم
من و او آسمان را تا زمین زیبا کردیم
و در این زیبایی زندگانی کردیم
زندگی خواهیم کرد
پ-ب
شعری از خانم پریسا . ب در باره عکس
اهل كاشانم